Archives: Antwerpen

F.T. is op 21 februari 1928 geboren en thuis overleden op 3 augustus 2009. Dichter van dienst was Jan Aelberts.

Nadat een vorige uitvaart, waarvoor ik al een dichter had ingeschakeld, toch geen eenzame uitvaart zou worden, op het laatste moment dook er gelukkig nog familie op, was er nu meer zekerheid. Meneer F.T. werd door de politie aangetroffen in zijn woning waarna de buren verklaarden dat het een eenzaat betrof. Ongehuwd, geen kinderen. Iemand die nooit bezoek kreeg.

Na het weekend zou meneer begraven worden op begraafplaats Schoonselhof, in de middag, kreeg ik per mail van de begrafenisondernemer aan. Er dook een probleem op omdat ik enkele uren later op die dag een vliegtuig had te nemen in Charleroi. Ik zou het nooit halen, aangezien men al wekenlang de versmalling van de E19 Antwerpen-Brussel aankondigde, en bijhorende files op de alternatieve route: de lelijke Boomsesteenweg met zijn ontelbare stoplichten. Na enkele telefoons en mails kom ik met de begrafenisondernemer overeen de uitvaart te vervroegen naar half tien in de ochtend. Omdat dit nog maar de tweede uitvaart is die we verzorgen, en er nog wat smeer in de communicatie met het uitvaartcentrum moet komen, wil ik geen verstek geven. Dichter Jan Aelberts antwoordt bevestigend op de vraag dat weekend nog een gedicht te schrijven voor F.T. Er zijn weinig tot geen gegevens bekend.

Continue reading

J.V.L.
Dichter van dienst: Joke van Leeuwen

Ik heb een uurtje vooraf afgesproken met de begrafenisondernemer. We moeten nog een aantal zaken overlopen, over hoe het zou zijn; een Eenzame Uitvaart, hoe de dichters het best hun gedicht konden bijdragen, en ook belangrijk: hoeveel uitvaarten er zogenaamd eenzaam zijn.
‘Toch zeker vijf à zes per maand,’ zegt hij; ‘maar de ene maand hebben we er twee, de andere zes.’ Ik moet slikken en bedenk dat het getal dicht bij de vijftig komt die het OCMW van Antwerpen als ruwe schatting opgaf. De begrafenisondernemer loopt springerig door zijn kantoor en steekt nog een sigaret op. Ik vertel hem dat ik bij wijze van voorbereiding het eerste seizoen van Six Feet Under heb gezien, de Amerikaanse serie over een nogal eigenaardige familie begrafenisondernemers die nog steeds worstelen met de dood én het leven, waarmee ze elke dag geconfronteerd worden. Hij moet hard lachen.

Ik laat hem de handgeschreven brief lezen die ik eerder die week per post kreeg. Frans F. bericht daarin over een gewezen collega van hem en tevens familie van Fidel Castro; de oude zeeman Rodolfo Mendez. Rodolfo woonde op een klein appartementje op Linkeroever maar in 2004 kreeg Frans de verjaardagswensen die hij voor Mendez opgestuurd had terug. Rodolfo bleek door een gaslek in zijn kamer langzaam en pijnlijk gestorven te zijn. Op zijn begrafenis waren twee buren aanwezig. Rodolfo was een eenzaat. Fans schreef voor het graf van Rodolfo het gedicht ‘Schoonselhof U 38’: “Rodolfo Quevodo Mendez, maat, / alleen twee zeelui bij je grenenkist: / een Griekse en een Hondurese buur”, waarbij Frans in zijn brief wenst dat het gedicht zijn laatste rustplaats kent in het project ‘de Eenzame Uitvaart’. Continue reading