Mevrouw A.V.D. is geboren op 29 oktober 1919 en in RVT Vinck Heymans te Antwerpen overleden op 26 augustus 2011. Haar uitvaart vond plaats op 13 september 2011 op begraafplaats Schoonselhof.
Als de uitvaarten van meneer J.V.D. en meneer R.C. geregeld zijn, verschijnt er nog een mailtje van Renée in mijn mailbox met de mededeling dat ik ‘misschien een andere keer op vakantie had moeten gaan’. Er zouden nog twee extra uitvaarten worden ingelast op dinsdag 13 september. Mevrouw A.V.D. en meneer P.C., van allebei zijn er geen nabestaanden bekend.
Mevrouw A.V.D. overleed in rusthuis Vinck Heymans en van op een terras in de brandende zon bel ik naar de infobalie. Na te zijn doorverbonden met twee verpleegsters die mevrouw A.V.D. hebben gekend, de één al wat beter dan de andere, krijg ik een iets persoonlijker beeld van haar.
Ze is in Nederland geboren als een plezierige dame die graag grapjes maakte. In Antwerpen bezat ze twee bars, maar waar die zich bevonden of onder welke naam ze opereerde, wisten ze niet. Ze was gescheiden maar hield nog contact met haar schoonzus, tot die enkele jaren geleden overleed. Ik bel de gegevens door naar Jan Aelberts die het gedicht zal schrijven en voorlezen. Als de klus geklaard is, laat Jan weten dat de lucht in Antwerpen nog steeds grijs is, en dat de uitvaart van mevrouw A.V.D. prima verlopen is.
Hier stapelt geen mens nog blonde wolken,
dirigeert niemand een zwarte spreeuwendans,
hier barst geen lach los in de verte
die zich verspreidt over het land.
Hier is niemand die een vuist maakt
naar de hemel
of vloekend huiswaarts gaat.
Slechts de horizon gewassen
in een starre, grijze lucht.
En u
verbeeld als kist, vier dragers,
een stuk leven dat zich zo
nog één keer opricht in wat woorden
en zich dan tot grond bekeert.