De Eenzame Uitvaart is een sociaal en literair project waarbij dichters voor eenzaam gestorvenen een persoonlijk gedicht schrijven en dit op de uitvaart voordragen.
De Eenzame Uitvaart geeft een poëtisch laatste saluut aan mensen die meestal buiten de boot vielen tijdens hun leven en zonder aanwezigheid van naasten worden begraven. Wat rest is enkel nog het kleine ritueel: de urn of de kist, een laatste groet en het gedicht.
Met het project maken we eenzaamheid die meestal verborgen blijft, zichtbaar.
Jaarlijks sterven een hoog aantal mensen zonder dat iemand naar hen omkijkt. De Eenzame Uitvaart zorgt voor een gelegenheidsgedicht speciaal voor de overledene die de dichter voordraagt op de uitvaart. Een eerbetoon aan de eenzaamheid, de vergeten dood. Omdat niemand zonder laatste woorden zou mogen vertrekken.
Peter Mangel Schots blikt terug op de eerste dertig eenzame uitvaarten die hij bijwoonde als stadcoördinator in Leuven. Het boek bevat naast Peters verslagen ook de gedichten van de dichters van dienst waaronder Mustafa Kör, Herlinda Vekemans e.v.a. Op zondag 1 oktober stellen we het boek officieel voor in Labora (Abdij Keizersberg in Leuven)
Hier vind je alle verslagen van De Eenzame Uitvaart terug. We versturen telkens een nieuwsbrief wanneer er een nieuw verslag is gepubliceerd.
Wil je graag op de hoogte gehouden worden?
Al dat voorbij. De man ooit aan uw zijde
het leven dat u schonk, het houvast van het
denken, dat even nog iets weten werd en
dan verglijden. U hield van aanspraak
zie ons hier nu staan, we maken het wat
minder stil voor u, een beetje leven.
U had er vast iets van gezegd, zo’n grote auto
voor zo’n kleine urn, iets tegen dat voorbij
dat weer vergeten, u die zo graag iets zei.