De Eenzame Uitvaart van Meneer P.D. in Antwerpen

Meneer P.D. is geboren in Borgerhout op 7 december 1953. Hij is in zijn woning in Deurne gestorven en door de politie gevonden op 22 mei 2023. De asverstrooiing vond plaats op begraafplaats ’t Schoonselhof op dinsdag 27 juni 2023 om 10:00.

Meneer P.D. woonde in een rijhuis in een stille, netjes onderhouden woonwijk in Deurne. Hij is door de politie gevonden, net geen zeventig geworden en gestorven aan hartfalen, aldus het rapport van de lijkschouwing. Eventuele nabestaanden hebben zich niet gemeld. Niemand weet te vertellen wat deze man beroepsmatig geweest zou zijn, of hij een partner heeft gehad, kinderen enzovoort. Allemaal geen idee.

Een ding echter is zeker: eenzaamheid of isolement kan in alle milieus, in alle straten van onze samenleving voorkomen. Wanneer ik in een late namiddag die ligt te blakeren in de zon het huis van meneer P.D. passeer, is er buiten geen mens te zien. En ook geen boom, nergens zelfs maar een pijltje groen tussen de stenen te bekennen. Net als in de omliggende straten oogt het hier allemaal bijzonder proper en tegelijk ‘dood’-stil. Mijn oog valt op een apotheek, een kine- en een dokterspraktijk. Een kruidenier of krantenwinkel waar men al eens voor een babbel terecht zou kunnen, is hier niet. Men moet al een eind stappen of fietsen én een drukke baan oversteken eer men het park, het prachtige Rivierenhof, bereikt. Dat geldt ook voor de kinderboerderij opzij van het park.

Op dinsdag 27 juni, kwart voor 10 staan de ceremoniemeester Len en zijn chauffeur Robbe me op te wachten aan de parking van het crematorium. Niet met de corbillard deze keer maar met de Rolls Royce. Het is vreselijk druk, zegt Len. Er zijn acht uitvaarten te verzorgen vandaag, waarvan twee eenzame. Daarom is de Rolls Royce ingeschakeld.

Op weg naar de strooiweide, die De herder wordt genoemd naar het beeld dat er bijzonder mooi geflankeerd staat tegen het bos aan, vertelt Len me dat het uitvaartcentrum de dag voordien gecontacteerd is geweest door een dame van een privé bank. Zij wilde weten of de overledene daadwerkelijk Meneer P.D. is. Blijkbaar was hij een vermogend man. Uiteraard werd de bank doorgestuurd naar het OCMW om het een en ander verder financieel te regelen.

Bij de strooiweide nodigt Len me uit het gedicht te lezen dat ik voor meneer P.D. heb geschreven:

Len bedankt me voor het gedicht en kondigt de volgende stap in ons ritueel aan. Onder de wat ijle muziek van Ludovico Einaudi strooit Robbe de as van meneer P.D. uit. Waarna Len voorstelt om met ons drieën tezamen nog een diepe buiging te maken.

Het gaat door me heen: hoe anders de leefomgeving was van deze man. Nu hier wat
van hem rest – of zijn ziel, zo u wilt - ingebed ligt tussen de stapstenen waarop namen van
talloze bekende Vlaamse schrijvers gebeiteld zijn, in de uitgestrekte licht glooiende weide, waarop het bronzen beeld De herder staat tegen een wand van donkergroene bomen aan.