Meneer R.H. is geboren op 20 mei 1926 te Tielt en in woonzorgcentrum Lozannahof te Antwerpen overleden op 27 mei 2015. Zijn asuitstrooiing vond plaats op vrijdag 5 mei 2015 op begraafplaats Schoonselhof.
Er werden geen familie of vrienden van meneer R.H. gevonden, er kwam nooit bezoek in het woonzorgcentrum. Volgens de verpleging was meneer R.H. een horlogemaker op rust die er op stond elke dag zijn mooie haarbos te kammen. Hij was erg op zichzelf en dementerend.
Ongeveer zeventien keer per dag
kijk ik naar mijn zilveren horloge
(Rodania, all stainless steel, sapphire crystal)
maar nog nooit heb ik daarbij
aan een horlogemaker gedacht.
Één keer per maand draai ik
aan het minuscule datumwieltje
maar nog nooit stond ik stil
bij het lijmen van de botten van de klok
(kroontje, raders, scharnieren, batterijpil).
Er zijn vast nog meer mensen
die te weinig aan de doodgewone horlogemaker
hebben gedacht, en al zeker niet aan
een negenentachtigjarige horlogemaker uit Antwerpen
die tweemaal per dag zijn vele haren kamde.
Ach, laat ons niet over de meedogenloze uren
praten — de twee wijzerbenen draaien ongrijpbaar
hun kontje naar je toe, er is niets opwindender
dan het klokje dat fluisterend in je oor tikt.
Ik heb de horlogemaker ook niet nodig
om aan het knarsen van de tijd te denken:
evengoed breken ambtenaren, uitgebluste leraren,
een zanghaan rijp voor de slacht, de tijd in stukken.
Maar nu beken ik zacht: hier ligt een horlogemaker
eeuwig in het gras, tot voor kort
had ik nog nooit eerder aan een horlogemaker gedacht.