Mevrouw Y.D. is geboren op 10 december 1923 te Dadizele en in het Jan Palfijnziekenhuis te Merksem overleden op 19 december 2014. Haar asuitstrooiing vond plaats op dinsdag 30 december 2014 op begraafplaats Schoonselhof.
Vanochtend vroeg droeg ik mevrouw Y.D. mee weg. Op deze voorlaatste dag van het oude jaar was zij de drieëndertigste eenzame uitvaart die ik, beurtelings met een tiental collega-dichters, in 2014 met een gedicht naar de laatste rustplaats bracht.
2014 begon met de eenzame uitvaart van een dakloze baby van vierenveertig dagen oud gestorven in een ziekenhuis in de randstad, en eindigt met mevrouw Y.D., net 91 jaar geworden. Ze had een appartement aan de bioscoop buiten het stadscentrum van Antwerpen. Hoeveelste verdieping weet ik niet, maar het kan hoog oplopen in zulke naamloze woontorens.
Volgens de sociale dienst wilde mevrouw Y.D. niet dat er iemand werd verwittigd over haar einde. De sociale dienst had gezocht en vond geen familie, vrienden of kennissen. Een dichter dan maar.
Op deze koude dinsdagochtend ligt er enkel nog sneeuw op de strooiweides, witte velden met in het midden enkele zonevreemde palmbomen die met gebogen hoofd standhouden. Op het pad naar de strooiweide liggen versteende bloemenkransen, in de witte sneeuw rechthoeken van grijze korrels.
De twee dragers en ik staan rond de sokkel met de asurne op. Ik lees mijn gedicht voor mevrouw Y.D. voor.
Bel niemand op maar houd mijn dood voor iedereen stil.
Zend geen brief, brand geen kaars - dit is wat ik wil.
Vertel geen mens over dat stuurse gemoed, mijn stok
en hobbelende gang, die grijzende lok.
Schud mijn kussens op en open de gordijnen in huis,
laat nieuwe bewoners in, verban de muis.
De geruisloze tijd is om nu ik sterren groet,
met mijn oor naar de maan hoor waarvoor ik boet.
Tot nu was ik niet meer dan een ongekende mens
met weerkerende dromen op deze grens.
Geen man neemt mij op in zijn stiekeme gefluister.
Ik was het donker in de kamerhoek, duister.
Geen bloemen, goedkoper treuren is onbestaande
(het is haast alsof ik mij iemand waande
in die luide wereld die voorheen over mij zweeg).
Ach, ik kende mijn plek en die is nu leeg.