De Eenzame Uitvaart van Meneer C.L. in Antwerpen

Meneer C.L. was geboren op zondag 22 mei 1960 in Kapellen. Hij is gestorven op dinsdag 8 oktober 2024 in de woning van een vriend in Antwerpen. Zijn uitvaart heeft plaatsgevonden op donderdag 24 oktober 2024 op ’t Schoonselhof in Antwerpen om 10:00.

Het gebeurt maar zelden dat er niets aan informatie te vinden is over een eenzaam gestorvene. Bovendien valt het gebrek aan een paar handvaten deze keer samen met een overlijden in geheimzinnige omstandigheden.

De medewerkster van het uitvaartcentrum heeft me een week voor de uitvaart laten weten dat meneer C.L. inwoonde bij een vriend en dat hij in de woning van de vriend gestorven is. Eerst was hij verkeerdelijk geïdentificeerd als de vriend, van wie de politie overigens – voor zover gecommuniceerd aan het uitvaartcentrum - geen idee heeft waar die zich bevindt. Hoe dan ook, dankzij een oplettende huisbaas is de juiste persoon overleden verklaard.

Zoals gezegd, van meneer C.L. is, behalve geboorteplaats en geboortedatum en plaats en datum van overlijden, niets, maar dan ook niets, aan informatie te vinden. Ik rijd verschillende keren naar het aan mij doorgegeven adres van de vriend. Was C.L. daar werkelijk 'thuis'? Of was zijn verblijf daar een voorlopige deal? Per verdieping staan diverse namen op de deurbelletjes, die van C.L. wordt nergens vermeld. En waar ik ook bel, geen deur wil open. Een enkele keer gaat na nog eens een belletje het licht in de gang aan. Ik wacht lang en vergeefs.

De dagen tussen de oproep van het uitvaartcentrum en de uitvaart zelf google ik de naam van de overledene. Die is helaas zo algemeen verspreid in Vlaanderen dat er feitelijk geen beginnen aan is.

Ten einde raad surf ik naar de dag van de geboorte van C.L. – zondag, 22 mei 1960 - en ik lees dat op die dag het zuiden van Chili getroffen werd door een aardbeving met een kracht van 9,5 op de schaal van Richter. Anno 1960 was dat de sterkste aardbeving ooit gemeten.

Een explosief begin, zou men kunnen denken, voor een pasgeborene. Zou het levenseinde van meneer C.L. ook zo explosief geweest zijn? Of is er veeleer sprake van een implosie? De doodsoorzaak is niet meegedeeld aan het uitvaartcentrum.

Meneer C.L. was nog maar 64 jaar. Er hangt een dikke mist over zijn overlijden. Waar is de vriend naartoe bij wie hij inwoonde? Wat is meneer C.L. overkomen in het leven? Wat kon hem gelukkig maken? Wat ongelukkig? Wie heeft hem gevonden? Is de verdwijning van de vriend gerelateerd aan het overlijden van meneer C.L.? Of bevindt de vriend zich in het buitenland en weet die nog van niets? Enzovoort.

Alles is zowat denkbaar wanneer men in het duister tast.

Op de uitvaart, dinsdag 24 oktober, wachten Max en ik tot voorganger Anthony met zijn chauffeur in de corbillard komt aangereden. De chauffeur blijkt een nieuwe medewerkster E. die aan ons wordt voorgesteld. Wanneer we rondom de zuil voor de asurne staan, nodigt Anthony Max uit zijn gedicht voor te dragen. Max schraapt zijn keel en leest rustig en met heldere stem voor:

Anthony dankt Max voor zijn bijzondere woorden en laat even een stilte voor zichzelf spreken. Troostrijke regels zijn het De een vervloog / de ander liet los , die nog een tijdje in me nazinderen, terwijl E. de asurne opneemt en plechtig naar de vrije plek op de strooiweide stapt. Ze strooit de as in de voor ons bekende witgrijze rechthoek, waarna ze buigt en zich weer naar ons keert. Dan buigen we tezamen, op uitnodiging van Anthony, als laatste eerbetoon aan de ons onbekende gestorvene.

Terwijl ik naar huis rijd, overpeins ik deze vreemde eenzame uitvaart. Misschien duikt de vriend alsnog op, misschien vindt hij zijn weg naar de strooiweide De blauwe regen voor een laatste groet. Ik wil het in ieder geval graag zo denken.